Istotnym aspektem samopoznawczym procesu twórczego jest też jego strona techniczna. Wiele technik używanych w tworzeniu sztuki wymaga dużo samodyscypliny, cierpliwości, dokładności, zaufania do metody oraz samego siebie, przekraczania barier lub organizowania i porządku. Młody człowiek – artysta bądź artystka – używając techniki czy aplikacji stanowiącej dla niego największe wyzwanie, ma szansę zidentyfikować i skonfrontować własne braki i niedoskonałości. 

Problematyczna technika staje się swojego rodzaju kompasem naprowadzającym twórcę na źródło frustracji i niepowodzeń.

Prezentując adekwatne ćwiczenia dzieciom i młodzieży, pomożemy im dostrzec i nazwać problemy oraz ustosunkować się do nich na neutralnym i przyjaznym gruncie. Bez ryzyka zaprzeczania i odrzucenia młodzi ludzie mogą pracować nad samodoskonaleniem i rozszerzaniem świadomości psychologicznej [A. Lasota, E. Szczudło, “Terapeutyczna wartość sztuki i ekspresji artysytycznej w pracy socjoterapeutycznej”].

Przydatne w tym zakresie mogą być różnorodne pomysły na kreatywne techniki plastyczne – laboratoria plastyczno-techniczne, których głównym celem jest ekspresja twórcza uwzględniająca stany emocjonalne, sferę potrzeb i oczekiwań (uświadomionych i nieuświadomionych) – bez oceniania jej na poziomie estetycznym np.:

• tworzenie obrazów z bazgrołów;
• malowanie sznurkiem;
• wykorzystanie warzyw i owoców jako narzędzi malarskich;
• tworzenie potworów z różnych faktur (możliwość rozmowy o lękach i stresorach);
• kolaż z wykorzystaniem starej mapy (możliwość rozmowy o celach i marzeniach);
• wykorzystanie starych gazet i książek jako elementów faktury/tła/wypełnienia obrazu.

Pełny opis proponowanych technik z wizualną instrukcją pochodzi z książki Susan Schwake “Art Lab for kids”. Materiał w języku angielskim.